In het hart van Paternò, een betoverend stadje in de provincie Catania, staat de majestueuze Santissima Annunziata, een plek van diepe historische en architectonische betekenis. Lokaal bekend als Monastero della Santissima Annunziata, hebben dit voormalige klooster en kerk eeuwenlang een centrale rol gespeeld in het spirituele en culturele leven van de stad. Met zijn rijke geschiedenis, prachtige barokke architectuur en serene sfeer is Santissima Annunziata een onmisbare bestemming voor iedereen die de schatten van Sicilië wil ontdekken.
De oorsprong van Santissima Annunziata gaat terug tot 1350, toen een klooster voor Benedictijnse nonnen werd gesticht in Paternò. Het klooster was aanvankelijk gevestigd in het oude stadsdeel op de heuvel, in huizen geschonken door de edelvrouw Geltrude di Sanfilippo. Deze vroege vestiging diende als toevluchtsoord voor de dochters van de lokale adel. Echter, in 1644 leidde een structurele instorting de nonnen ertoe een nieuwe locatie te zoeken, wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van de huidige locatie.
De edelman Giuseppe Cardonetto had in zijn testament van 24 maart 1592 een klooster voor de Clarissen voorzien en zijn landgoed hiervoor toegewezen. Door geschillen onder zijn erfgenamen verliep de bouw traag en in 1661 was slechts een deel van het gebouw voltooid. Een pauselijk besluit in 1662 fuseerde het nieuwe Clarissenklooster met het Benedictijnenklooster van Santissima Annunziata. Ondanks tegenstand van de Clarissen, verhuisden de Benedictijnse nonnen in 1671 naar het nieuwe, nog onvoltooide gebouw vanwege verdere instortingen op hun oorspronkelijke locatie.
Het nieuwe klooster kende zijn eigen uitdagingen, waaronder schade door de verwoestende aardbeving van 1693. Tijdens de daaropvolgende reparaties werd de prachtige belvedère loggia gebouwd. In 1767 begon de uitbreiding om het groeiende aantal nonnen te huisvesten en werd een nieuwe kerk gepland ter vervanging van de oudere San Michele kerk. De gerenommeerde architect Stefano Ittar, een sleutelfiguur in de laat-barokke wederopbouw van de Val di Noto, werd aangesteld voor het project, waaraan hij werkte tot zijn vertrek naar Malta in 1785.
De interieurdecoratie van de kerk werd voltooid in 1798 en de bouw van de gevel ging met tussenpozen door vanwege financiële beperkingen. Pas in het midden van de 19e eeuw nam architect Carmelo Sciuto Patti het project over en presenteerde een nieuw ontwerp in 1866. Echter, de onderdrukking van het klooster stopte het werk en het gebouw werd voor verschillende gemeentelijke functies herbestemd. Een comité opgericht in 1904 blies de bouw van de gevel nieuw leven in, wat leidde tot de voltooiing ervan in 1908 onder ingenieur Cesare Impallomeni, zij het met enkele aanpassingen om economische en structurele redenen.
Gedurende de 20e eeuw diende het klooster verschillende rollen, waaronder als kazerne en militaire gevangenis tijdens de Eerste Wereldoorlog. Pas in 1951 werd de zuidelijke vleugel ingewijd als de openbare bibliotheek van de stad, genoemd naar de geograaf Giovanni Battista Nicolosi. Restauratiewerkzaamheden begonnen in het begin van de jaren 2000, wat leidde tot de heropening van de bibliotheek in 2008.
Het Santissima Annunziata-complex is een getuigenis van eeuwen van architectonische evolutie, bestaande uit vier verschillende secties uit verschillende tijdperken. Het oudste deel, daterend uit het late 17e eeuw, beschikt over een belvedère loggia gemaakt van lavasteen en kalksteen. Het oostelijke deel, ontworpen door Stefano Ittar in de late 18e eeuw, herbergt de slaapzalen en de kerk binnen een vierhoekige structuur. De toevoegingen uit de 19e eeuw verbonden de oostelijke en westelijke gebouwen met nieuwe constructies en een binnenplaats, terwijl de aanpassingen uit de 20e eeuw verder de indeling veranderden, waaronder de voltooiing van de gevel van de kerk.
De kerk zelf is een prachtig voorbeeld van barokke architectuur met neoklassieke elementen. De grote gevel heeft een centraal portaal geflankeerd door twee secundaire ingangen, allemaal versierd met gebogen frontons en hoge pilasters. De centrale nis boven het hoofdportaal herbergt een standbeeld van de Madonna, wat een vleugje goddelijke gratie toevoegt aan de imposante structuur. De grote barokke koepel van de kerk is een ander opvallend kenmerk, dat de skyline domineert en een gevoel van grandeur en plechtigheid biedt.
Het interieur van de kerk is even indrukwekkend, met een elliptisch centraal paviljoen dat zich uitstrekt tot een licht rechthoekig priesterkoor. Een korte vestibule leidt naar een diepe kapel aan de rechterkant, waar een recent gecreëerde doopvont is geplaatst, en naar een trap aan de linkerkant, die toegang biedt tot de nieuwe pastorie. Het entree atrium, met een galerij erboven, opent naar het schemerige centrale paviljoen, waarvan de proporties worden versterkt door de diepte van vier gebogen nissen met de kleinere altaren. De imposante koepel, ondersteund door acht pilasters, bedekt de centrale ruimte, wat een gevoel van verticaliteit en grandeur creëert. Het harmonieuze gebruik van pilasters en een elegant hoofdgestel draagt bij aan de verfijnde architectonische articulatie, met als hoogtepunt de duidelijke Empire-stijl decoraties van de koepel.
De kerk herbergt verschillende belangrijke kunstwerken, waaronder vier grote altaarstukken in de arcosolium nissen. Aan de rechterkant weerspiegelt de Kroning van de Maagd tussen Sint Franciscus en Sint Clara de chromatische kwaliteiten en teken technieken die kenmerkend zijn voor de 17e-eeuwse Iberische schilderkunst. In de buurt toont de Dood van Sint Benedictus, een dramatische compositie ten onrechte toegeschreven aan Giacinto Platania maar eigenlijk gemaakt door de lokale kunstenaar Giuseppe Milazzo in 1653, solide figuratieve expertise. Aan de linkerkant vervolledigen het Martelaarschap van Sint Barbara, een nadrukkelijk schilderij door Cornelio Magrì gedateerd 1799, en een Annunciatie uit het midden van de 17e eeuw de collectie.
Het meest opvallende kunstwerk is de Madonna dell'Itria, geschilderd door Sofonisba Anguissola in 1579 ter nagedachtenis aan haar echtgenoot Fabrizio Moncada, de Prins van Paternò, die dat jaar verdronk. Dit meesterwerk, samen met de andere kunstwerken, biedt bezoekers een glimp van het rijke artistieke erfgoed van de regio.
Een bezoek aan Santissima Annunziata is niet zomaar een rondleiding door een historische site; het is een reis door de tijd, die inzicht biedt in de religieuze, culturele en artistieke evolutie van Paternò. De serene sfeer, gecombineerd met de grandeur van de architectuur en de schoonheid van de kunstwerken, maakt het een plek van reflectie en bewondering. Of je nu een geschiedenis liefhebber bent, een kunstliefhebber of gewoon een nieuwsgierige reiziger, Santissima Annunziata belooft een gedenkwaardige en verrijkende ervaring. Dus, stap terug in de tijd en dompel jezelf onder in de boeiende geschiedenis en schoonheid van deze opmerkelijke site in het hart van Sicilië.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
