In het hart van Neder-Beieren ligt de Katholieke Filiaalkerk van Sint-Pieter in Straubing, een verborgen juweel dat geschiedenis, architectuur en spiritualiteit naadloos met elkaar verbindt. Oorspronkelijk de parochiekerk van de nederzetting bekend als Altstadt, is deze Romaanse pijlerbasiliek, daterend uit het einde van de 12e eeuw, trots gelegen op een verhoogde locatie met uitzicht op de zuidelijke oever van de Donau. Omgeven door een oude begraafplaats met een rijke verzameling laatgotische kapellen en grafstenen uit de 14e tot de 19e eeuw, is de Sint-Pieterskerk een bewijs van het verstrijken van de tijd en de duurzaamheid van het geloof.
De geschiedenis van de Sint-Pieterskerk is net zo gelaagd als de eeuwen die zij heeft meegemaakt. Het verhaal begint in het laatste kwart van de 3e eeuw na Christus, toen een Romeins fort werd gevestigd op de kerkheuvel. Archeologische opgravingen in 1974 onthulden twee stenen voorgangers van de huidige kerk, wat wijst op een voortdurende heilige aanwezigheid op deze plek. De eerste stenen kerk, daterend uit de 9e eeuw, stond tot ongeveer het jaar 1000. Na de schenking van Straubing aan het kapittel van de kathedraal van Augsburg in 1029, werd de Karolingische zaalkerk in het tweede kwart van de 11e eeuw westwaarts uitgebreid en werd er een voor-toren toegevoegd.
Aan het einde van de 12e eeuw onderging de kerk een ingrijpende reconstructie, wat resulteerde in een grotere bouw met drie apsissen in het oosten en twee torens in het westen. De barokke transformatie van 1695-96 zag de gewelven van de hoofd- en zijbeuken en de vergroting van ramen, waarbij het gehele interieur werd versierd met stucdecoratie. In 1772 werd de zuidelijke toren verhoogd. De 19e eeuw bracht een neoromaanse herontwerp onder leiding van de vicaris van de kathedraal van Regensburg, Georg Dengler, waarbij barokke elementen werden verwijderd. Het huidige uiterlijk van de kerk werd voltooid in 1887 met de verhoging van de noordelijke toren en nieuwe torenafwerkingen. Een grote renovatie tussen 1976 en 1978 had tot doel de Romaanse ruimtelijke indruk te herstellen, door de gewelven te verwijderen en houten vlakke plafonds op hun oorspronkelijke hoogte te herstellen, evenals het verlagen van de vloer en het verwijderen van de neoromaanse inrichting.
Het architectonische ontwerp van de Sint-Pieterskerk is een studie in Romaanse elegantie. De plattegrond van de kerk vormt een gesloten rechthoek, inclusief de drie apsissen en twee westelijke torens. Een kroonlijst met een tandfries loopt langs de lengtezijden en apsissen onder de dakrand, terwijl de oostelijke gevel en apsissen verder zijn versierd met een blinde boogfries. De torens zijn gearticuleerd met hoekpilasters en blinde panelen met tand- en boogfriezen. Tweelingramen doorbreken de onderste verdiepingen, met drievoudige arcades die de klokkentoren openen.
Speurtochten in Straubing
Ontdek Straubing met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Straubing op een spannende en interactieve manier!
Het westportaal is een opvallend kenmerk, met een tweemaal getrapte ronde boog omlijst door aangehechte kolommen waarvan de kapitelen zijn versierd met palmetornamenten in ondiepe kerfsneden. De archivolten hebben ook palmetfriezen, terwijl de latei leliebloesems toont. Het timpaanreliëf toont een ridder gewapend met een zwaard en een groot schild die vecht tegen een draak die een andere man heeft verslonden, een dramatische scène die de verbeelding prikkelt. De houten deurvleugels dateren uit 1861 en voegen een vleugje historisch vakmanschap toe.
Het zuidportaal is even indrukwekkend, geflankeerd door kolommen met gedraaide schachten, waarvan de decoratie doorgaat op de middelste archivolt. De binnenste archivolt, latei en kapitelen zijn versierd met friezen van gestileerde bladeren en spiraalornamenten, terwijl wijnbladeren en druiven worden afgebeeld op de imposten boven de kapitelen. Het timpaanreliëf toont het gevecht tussen een leeuw en een mythisch wezen, mogelijk een griffioen of basilisk, wat symbool staat voor de eeuwige strijd tussen goed en kwaad.
Binnenin is het driebeukige schip van de kerk verdeeld in zes traveeën en bedekt met een vlak houten plafond. Brede rondboogarcades, ondersteund door vierkante pijlers met impostkapitelen, openen het hoofdschip naar de zijbeuken. De 19e-eeuwse decoratie van de imposten met hart- en cirkelomrande bladornamenten voegt een vleugje romantiek toe. Het schip gaat naadloos over in het koorvierkant, dat, net als de twee oostelijke zijbeuktraveeën, bedekt is met een kruisribgewelf. Het koor en de zijbeuken eindigen met licht verzonken apsissen, elk bekroond met halve koepels.
Het westelijke einde van het schip heeft een galerij met het orgel, met de vestibule eronder en de zijruimtes onder de torens bedekt met kruisribgewelven. De gewelven van de westelijke traveeën versterken de onderste verdiepingen van de torens, wat de structurele vindingrijkheid van de Romaanse periode laat zien.
De kunstschatten van de kerk zijn een lust voor het oog. Het romaanse triomfkruis dat onder de koorboog hangt, is een crucifix van het viernageltype uit circa 1200, waarop Christus met een knielange lendendoek wordt afgebeeld. Een houten Pietà, daterend uit circa 1340, voegt een aangrijpend element toe. De vroeg-15e-eeuwse gebeeldhouwde figuren van Sint-Catharina, met haar attribuut, het wiel, en Sint-Barbara, met een toren in de hand, verrijken de iconografie van de kerk. De tabernakelstèle in de apsis herbergt een polychroom stenen reliëf van de kruisigingsgroep met Maria en Johannes, daterend uit circa 1500.
De zijbeukmuren van de kerk zijn bekleed met talrijke grafstenen, elk met een verhaal uit het verleden. Een eenvoudige laat-Romeinse stenen sarcofaag, ontdekt tijdens de opgravingen van 1974, staat in de zuidelijke zijbeuk. De noordelijke torenkapel herbergt het epitaaf voor Veit Kargl uit 1511, gemaakt van kalksteen en voorzien van een polychroom hoogreliëf van de rouw om Christus.
De begraafplaats rondom de Sint-Pieterskerk omvat drie zelfstandige kapellen. De Onze-Lieve-Vrouwekapel, gebouwd rond 1425, heeft een knekelhuis uit de 15e eeuw. De Agnes Bernauer-kapel, gebouwd in 1436, dient als het graf van Agnes Bernauer, de geliefde van hertog Albrecht III van Beieren-München, die in 1435 werd geëxecuteerd. De Dodendanskapel, opgericht in 1486, heeft een uitgebreide cyclus van dodendansschilderijen. De fresco's, gemaakt door de rococo-kunstenaar Felix Hölzl in 1763, tonen het macabere maar fascinerende thema van de dood en het hiernamaals.
Concluderend is de Sint-Pieterskerk in Straubing niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een bewaarplaats van geschiedenis, kunst en architectuur. De muren echoën met de verhalen van eeuwen geleden en nodigen bezoekers uit om terug in de tijd te stappen en het rijke erfgoed van Neder-Beieren te ervaren. Of je nu een geschiedenisliefhebber, een kunstliefhebber of een spirituele zoeker bent, een bezoek aan de Sint-Pieterskerk belooft een onvergetelijke reis door de annalen van de tijd te worden.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.