Het stadhuis van Charleroi, lokaal bekend als Stadhuis en belfort van Charleroi, is een prachtig voorbeeld van de eclectische mix van classicisme en art deco die een groot deel van het Belgische architecturale erfgoed kenmerkt. In 1936 werd dit indrukwekkende gebouw ingehuldigd. Het is niet alleen een centrum van administratieve en politieke activiteiten, maar ook een gekoesterd symbool van de rijke geschiedenis en culturele betekenis van de stad.
De locatie van het huidige stadhuis van Charleroi heeft een bewogen verleden dat teruggaat tot de 17e eeuw. Oorspronkelijk maakte het deel uit van een cavaleriedistrict binnen een fort dat in 1667 werd gebouwd. Nadat het fort in 1748 door de Franse koning Lodewijk XV werd ontmanteld, begon het gebied verschillende gemeentelijke functies te vervullen. Aan het begin van de 19e eeuw, onder Frans bewind, was Charleroi een onderprefectuur geworden en de zetel van een rechtbank van eerste aanleg.
Het bestuur verhuisde naar het lagere deel van de stad en nam zijn intrek in het voormalige kapucijnenklooster, dat nu de Passage de la Bourse is. Het oorspronkelijke stadhuis werd omgebouwd tot gerechtsgebouw. In 1826 werd op dezelfde plek een nieuw gerechtsgebouw gebouwd, ontworpen door architect Jean Kuypers. In 1880 werd een tweede gerechtsgebouw ingehuldigd en besloot de gemeenteraad terug te keren naar het gebouw in de Ville-Haute.
Het huidige stadhuis van Charleroi kwam voort uit een ontwerpwedstrijd die in 1930 werd gehouden. Het winnende project was van architect Jules Cézar, die samenwerkte met Joseph André om de visie te realiseren. De bouw werd voltooid in 1934 en het gebouw werd officieel ingehuldigd in 1936.
Het gebouw is opgetrokken uit blauwe en witte steen en heeft een ontwerp van twee verdiepingen onder leien daken. De gevels die uitkijken op het Ville-Haute plein zijn een harmonieuze mix van eclectische stijlen met een art deco-invloed. De hoge, rechthoekige ramen, behalve die op de begane grond van de ingangsvleugel, zijn omlijst met bogen. De binnenruimtes, waaronder de grote hal en de ceremoniële trap, zijn rijkelijk versierd in dezelfde stijl.
Naast zijn administratieve en politieke functies beschikt het stadhuis van Charleroi ook over een grote hal die plaats biedt aan meer dan 1.000 mensen. Voordat het Tentoonstellingspaleis eind jaren 1950 werd gebouwd, huisvestte de begane grond aan de kant van de Beffroi-straat de brandweer. Tot 2007 was de tweede verdieping de thuisbasis van het Museum voor Schone Kunsten, dat werd verplaatst naar het Paleis voor Schone Kunsten vanwege waterinfiltratieproblemen.
Een van de meest opvallende kenmerken van het stadhuis van Charleroi is het belfort, gelegen op de hoek van de Beffroi- en Dauphin-straten, tegenover de Place du Manège. Deze 70 meter hoge toren is een klassiek voorbeeld van art deco-architectuur. De basis is gebouwd van blauwe steen, terwijl de bovenste verdiepingen zijn gemaakt van witte steen en baksteen. De toren wordt bekroond met een bronzen spits.
De bouw van het belfort bracht aanzienlijke uitdagingen met zich mee vanwege het gewicht van de structuur (35.000 ton) en de onstabiele grond als gevolg van mijnbouwactiviteiten. Om stabiliteit te garanderen, rust de toren op een 400 vierkante meter grote gewapend betonnen fundering. Bovendien werden hydraulische vijzels in de vier steunpilaren geïnstalleerd om de uitlijning van het gebouw aan te passen.
Het belfort is uitgerust met een klok en een beiaard van 47 klokken, die elk kwartier een populair deuntje van de 19e-eeuwse liedjesschrijver Jacques Bertrand, een inwoner van Charleroi, laten horen.
In 2001 werd het stadhuis van Charleroi, inclusief het oorspronkelijke meubilair, door het Waalse Gewest geclassificeerd als beschermd erfgoed. Het hele complex wordt erkend als onderdeel van het uitzonderlijke erfgoed van Wallonië. Het belfort werd op 1 december 1999 als onderdeel van de Belforten van België en Frankrijk opgenomen op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Verschillende kunstenaars hebben bijgedragen aan de decoratie van het stadhuis van Charleroi, waardoor het zijn culturele en esthetische waarde heeft gekregen. Enkele van de opmerkelijke kunstenaars zijn Hector Brognon, Alphonse Darville, Oscar De Clerck, Robert Delnest, Jos Desmedt, Raoul Godefroid, Marcel Rau en Georges Wasterlain.
Een bezoek aan het stadhuis van Charleroi biedt een unieke kans om een gebouw te verkennen dat niet alleen een administratief centrum is, maar ook een meesterwerk van architecturale en artistieke expressie. Zijn rijke geschiedenis, prachtige ontwerp en culturele betekenis maken het tot een must-see bestemming voor iedereen die Charleroi bezoekt.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
