De Hawthorne Bridge overspant de kalme wateren van de Willamette Rivier en is niet alleen een essentiële verkeersader in Portland, Oregon, maar ook een historisch monument dat het verhaal van de groei en ontwikkeling van de stad vertelt. Als de oudste verticaal-hefbrug die nog in gebruik is in de Verenigde Staten, biedt deze iconische structuur zowel een functionele rol als een schilderachtige ervaring voor zowel inwoners als toeristen.
De Hawthorne Bridge, die Hawthorne Boulevard en Madison Street verbindt, werd geopend op 19 december 1910, ter vervanging van de tweede Madison Street Bridge. De bouw kostte $511.000, een aanzienlijk bedrag voor die tijd, wat de belangrijkheid van de brug voor de infrastructuur van de stad weerspiegelt. Genoemd naar Dr. J.C. Hawthorne, medeoprichter van het eerste psychiatrisch ziekenhuis in Oregon, staat de brug als een bewijs van Portland's toewijding aan vooruitgang en connectiviteit.
Ontworpen door het ingenieursbureau Waddell & Harrington, dat ook verantwoordelijk was voor de Steel en Interstate bruggen, heeft de Hawthorne Bridge een vakwerkontwerp met een verticaal hefdeel. Het moderne ontwerp van de verticaal-hefbrug werd uitgevonden door John Alexander Low Waddell, waardoor de Hawthorne Bridge een baanbrekende structuur in bruggenbouwkunde is.
De brug is een wonder van de vroege 20e-eeuwse techniek. Het bestaat uit vijf vaste overspanningen en één 244 voet lange verticale hefoverspanning, waardoor de totale lengte 1.382 voet bedraagt. Oorspronkelijk 63 voet breed, werden de trottoirs van de brug in 1998 verbreed tot 10 voet, waardoor de totale breedte toenam tot 73 voet. Deze renovatie verbeterde niet alleen de veiligheid voor voetgangers en fietsers, maar verhoogde ook de bruikbaarheid van de brug als belangrijke woon-werkroute.
De verticale hef wordt aangedreven door twee motoren van 150 pk, die de 880.000 pond wegende contragewichten, opgehangen aan de twee 165 voet hoge torens, optillen en laten zakken. Dit mechanisme stelt de brug in staat rivierverkeer te accommoderen, waarbij de brug gemiddeld 120 keer per maand wordt geheven. Tijdens periodes van lage waterstanden wordt de brug nog vaker geheven, gemiddeld 200 keer per maand.
Vandaag de dag is de Hawthorne Bridge de drukste fietsbrug in Oregon, met dagelijks meer dan 8.000 fietsers die de brug oversteken. Het bedient ook ongeveer 800 TriMet-bussen, die dagelijks ongeveer 17.400 passagiers vervoeren. De belangrijkheid van de brug voor het vervoersnetwerk van de stad kan niet worden overschat, aangezien het de beweging van 30.500 voertuigen op een gemiddelde dag faciliteert.
In 1998 onderging de brug een ingrijpende renovatie van $21 miljoen, waarbij onder andere het stalen roosterdek werd vervangen en de structuur werd overgeschilderd. De originele loodhoudende verf werd verwijderd en vervangen door drie lagen nieuwe verf, ontworpen om 30 jaar mee te gaan. Deze renovatie zag ook de kleur van de brug veranderen van geel-gouden oker naar het huidige groen met rode accenten, wat de brug een frisse en onderscheidende uitstraling gaf.
Het ontwerp van de Hawthorne Bridge is altijd vooruitstrevend geweest. Het dek van de buitenste rijstroken, dat werd vervangen tijdens de renovatie van 1998-99, werd sterk genoeg gebouwd om moderne trams of lichte railtreinen te ondersteunen. Hoewel later de Tilikum Crossing werd gekozen voor de Milwaukie MAX-lijn, blijft de Hawthorne Bridge een symbool van Portland's progressieve geest en aanpassingsvermogen.
In augustus 2012 werd een geautomatiseerde real-time fietsenteller op de brug geïnstalleerd, de eerste in zijn soort in een Amerikaanse stad. Gedoneerd door de non-profitorganisatie Cycle Oregon, benadrukte deze teller de rol van de brug in het bevorderen van duurzaam vervoer. Hoewel de teller in 2018 kapot ging en niet is gerepareerd, markeerde de installatie een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de brug.
De Hawthorne Bridge heeft ook zijn plaats gevonden in de populaire cultuur. Het wordt genoemd in Elliott Smith's lied I Can't Answer You Anymore en in Mark Z. Danielewski's roman House of Leaves. In de film The Hunted uit 2003 speelde een scène op de brug waarin twee gelede bussen waren omgebouwd om op een MAX-trein te lijken, compleet met neppe bovenleidingen en een sprinklersysteem om regen na te bootsen.
In 2001 werden de trottoirs van de brug verbonden met de Eastbank Esplanade, waardoor het verder werd geïntegreerd in het netwerk van voetgangers- en fietspaden van de stad. Deze verbinding heeft de brug een favoriete route gemaakt voor zowel forenzen als recreatieve gebruikers, met prachtige uitzichten op de Willamette Rivier en de skyline van Portland.
Kortom, de Hawthorne Bridge is meer dan alleen een middel om de Willamette Rivier over te steken; het is een levend stuk geschiedenis van Portland en een vitale slagader in het vervoerssysteem van de stad. De mix van historische betekenis, architectonische innovatie en moderne bruikbaarheid maakt het een must-see monument voor iedereen die de levendige stad Portland verkent.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
